nire 0 ارسال شده در اردیبهشت 97 حمایت از علائم تجاری، صنعتی و اختراعات، نه تنها در داخل یک کشور مطرح است بلکه با توسعه روابط بین المللی و تجاری و انتقال کالاهای مختل?? از یک کشور به کشورهای دیگر و لزوم حمایت محصولات هر کشور در بقیه کشورها، به منظور جلوگیری از تشابه محصولات و سوء است??اده از هنر، ابتکار و شهرت دیگران، وضع مقررات بین المللی خاص در این مورد، مهم به نظر می رسید. از این جهت، در پایان قرن نوزدهم اتحادیه ای تشکیل شد برای حمایت مالکیت صنعتی بین چند دولت که به اتحادیه پاریس شناخته می شود. کنوانسیون پاریس در ابتدای امر توسط یازده کشور امضا شد که عبارتند از: بلژیک، برزیل، السالوادور، ??رانسه، ایتالیا، گواتمالا، هلند، پرتغال، صربستان، اسپانیا و سوئیس. وقتی این کنوانسیون در 7 جولای 1884 وارد مرحله اجرایی شد بریتانیای کبیر، تونس، اکوادور نیز آن را کاملاَ پذیر??تند و اعضای آن به چهارده عضو رسید و امروزه اغلب دول به اتحادیه مزبور ملحق گردیده اند. طبق ماده 3 کنوانسیون، منظور از مالکیت صنعتی، م??هوم عام آن می باشد و این م??هوم نه تنها در صنعت و بازرگانی به معنی اخص اطلاق میشود بلکه بر رشتههای صنایع کشاورزی و استخراجی و کلیه محصولات مصنوعی یا طبیعی از قبیل برگ توتون و میوه و دام و گل و مواد معدنی و آب های معدنی و آرد و دانه نیز شمول دارد. هر یک از کشورهای عضو مکل?? هستند از مالکیت صنعتی مربوط به اتباع کشورهای دیگر به همان نحوه که از حقوق مربوط به مالکیت صنعتی اتباع خود حمایت می کنند، حمایت کنند. مشروط بر اینکه اتباع کشورهای دیگر که قصد دارند از حمایت حقوق مالکیت صنعتی خود در کشور دیگر بهره ببرند، حقوق خود را طبق مقررات کشور مزبور به ثبت برسانند. در صورتی که شخصی در یکی از کشورهای عضو، حقوق خود را قانونی به ثبت رسانده باشد، با ارائه گواهی ثبت در سایر کشورها می تواند حقوق خود را نیز به ثبت برساند. ثبت علائم تجاری نیک به اشتراک گذاری این ارسال لینک به ارسال به اشتراک گذاری در سایت های دیگر