رفتن به مطلب
انجمن پی سی دی
saeed kratos

واقعیت تلخ: زبان فارسی در بستر احتضار مرگ…

پست های پیشنهاد شده

بارها و بارها، در مورد به کار بردن واژه‌های انگلیسی و آلمانی و ??رانسوی و به طور کلی واژه‌های بیگانه در زبان ??ارسی بحث شده است. ??کر می‌کنم کسانی که نوشته‌های من را خوانده‌اند و من از نزدیک در خدمت آنها بوده‌ام می‌دانند که من در نگارش به شدت مراقب است??اده از واژه‌های ??ارسی هستم. اما در حر?? زدن هیچ اصرار خاصی به است??اده از زبان مادرم ندارم.

 

می‌گویم زبان مادر و نمی‌گویم زبان مادری. دلیلش را هم اینجا بیشتر توضیح می‌دهم.

 

در دنیای کهن، واژگان حکومت می‌کردند. مورخان هزار سال قبل، پیروزمندانه می‌نوشتند که ??لان قوم به سرزمین ما حمله کرد اما ما زبانمان را ح??ظ کردیم. یا اینکه با تاس?? می‌گ??تند که ??لان قوم مورد حمله قرار گر??ت و کتابهایشان سوخت و زبان و واژگانشان تغییر کرد.

 

امروز ابزارها و تکنولوژی و اختراعات و امثالهم، خداوندگار خلق کلمات هستند. همانها که گریبان برای زبان ??ارسی می‌درند و برای «واژه‌سازی» حقوق می‌گیرند و نان می‌خورند، سوار «ماشین» می‌شوند و نه خودرو. دنبال «سوییچ» می‌گردند نه «کلید». آنها به «اینترنت» وصل می‌شوند و نه «شبکه جهانی». «لپ‌تاپ» می‌خرند و نه «رایانه روی ران پا!». به «رادیو» گوش می‌دهند نه «امواج رها هوا». آنها «توییت» می‌کنند نه «جیک جیک». آنها «استوس» می‌گذارند نه «آخرین وضعیت موجود من». آنها «لایک» می‌کنند نه اینکه «دوست بدارند». همانها که ژست وطن پرستی می‌گیرند و خودشان را برای زبانی که امروز تقریباً وجود ندارد، تکه تکه می‌کنند، اگر بخواهند تلویزیون LCD بگیرند و ??ارسی حر?? بزنند باید لال شوند! اگر شارژر موبایلشان گم شود و بخواهند به زبان ??ارسی بگویند که چه چیزی را گم کرده‌اند، هرگز آن را پیدا نخواهند کرد!

 

ت??کر «??رهنگستان» و «واژه‌سازی» متعلق به چندصد سال قبل و موزه‌های ت??کر دنیاست. امروز اگر می‌خواهی زبانت زنده بماند، باید خالق باشی. باید بسازی و بزرگ شوی. اگر می‌خواهی به جای ??یس بوک، چهره نما به کار رود، با بخشنامه و بودجه و توصیه و خواهش و التماس و پاس داشتن و … نمی‌شود. باید کار کنی. صبح زود بیدار شوی. شرکت تاسیس کنی. علم توسعه دهی. تکنولوژی داشته باشی. کار تیمی کنی. م??ت خور ن??ت نباشی. نرم ا??زار بنویسی. سخت ا??زار توسعه دهی. سالها تلاش کنی و روزی که سایت تو بالا آمد، به جای «??یس بوک» تو اسمش را «چهره نما» بگذاری. و اگر چند سال ماندی و ثابت کردی که لیاقت داشته‌ای و برتر بوده‌ای و از ارتباط و رانت و ??شار است??اده نکرده‌ای، مطمئن باش که همه مردم دنیا واژه‌ی «چهره» را به جای واژه‌ی «??یس» به کار خواهند برد. در غیر این صورت، زبان تو مرده یا در بهترین حالت در حال مرگ است.

 

ما م??ت‌خوران دنیای امروزیم. ن??ت زیر پای خود را که متعلق به ??رزندانمان است می‌??روشیم و حاصل زحمت و اندیشه دیگران را می‌خریم و برای اینکه ??راموش کنیم که چقدر م??ت‌خوار هستیم اصرار داریم نام ??ارسی روی آنها بگذاریم تا ادعای مالکیت هم داشته باشیم.

 

این موضوع در مورد واژه‌های پایه هم وجود دارد. بسیاری از تئوری‌های امروزی ما در دنیای دیگر توسعه یا??ته. نمی‌توانیم به جای Organizational Structure بگوییم ساختار سازمانی و از جمله بعد با واژه‌های انگلیسی و بروکراسی و تکنوکراسی و سازمان ماشینی و ادهوکراسی، بجث را ادامه دهیم.نمی‌توانیم بگوییم امنیت شبکه و از پاراگرا?? بعدی همه چیز انگلیسی باشد. خودمان را که مسخره نمی‌کنیم! خوب همان ساختار و امنیت را هم مثل هزار واژه‌ی بعدی، انگلیسی بگوییم!

 

برای من است??اده از واژه‌های ??ارسی برای بیان م??اهیمی که ما هرگز به آنها ??کر نکرده‌ایم و برای توسعه آنها تلاش نکرده‌ایم، دقیقاً شبیه کار همان دوستانی است که محصول چینی وارد بازار ایران می‌کنند و نام ایرانی بر روی آن می‌گذارند و به عنوان محصول ایرانی می‌??روشند.

 

زمانی بود که هر نسل مانند نسل قبل زندگی می‌کرد. آن زمان، زبان مادری وجود داشت. امروز نسل به نسل و سال به سال دنیا عوض می‌شود. مادران ما برای بیان بسیاری از کارهای ما، واژه ندارند! امروز زبانی اگر هست «زبان ??رزندی» است! زبان مادر من ??ارسی است. اما زبان ??رزند من، اگر به همین حد تنبل و بی‌عرضه بمانم انگلیسی خواهد بود.

 

در بسیاری از متون کهن آمده که: «در آغاز تنها کلمه بود…». باید به عزیزانی که دغدغه کلمات را دارند یادآوری کرد که «در پایان دیگر کلمه نخواهد بود…». آنچه می‌ماند مخلوقات حاصل از زایش ??کر و دست من و شما هستند و تلخ است اما بپذیریم که ما این روزها، هر لحظه گامی بیشتر به سوی عقیم شدن می‌رویم…

 

راه حل مشخص است. این زبان ??ارسی در حال احتضار را ??راموش کنیم. زبان روز دنیا را یاد بگیریم. کار کنیم. تلاش کنیم. بخوانیم و بنویسیم و اختراع کنیم و بسازیم. وقتی مخلوق جدیدی به جهان ا??زودیم نام ??ارسی بر آن خواهیم گذاشت. اینگونه شاید این مرده بر بستر مرگ، دوباره تن??س را آغاز کند…

منبع پی سی دانلود

به اشتراک گذاری این ارسال


لینک به ارسال
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

سلام اقا سعید دمت گرم حال کردم اونی هم که نگارش کرده و نوشته کارش درست بوده

به اشتراک گذاری این ارسال


لینک به ارسال
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر
سلام اقا سعید دمت گرم حال کردم اونی هم که نگارش کرده و نوشته کارش درست بوده

سلام داداش.چاکرم.خوشحالم که خوشت اومد.منم خیلی با متنش حال کردم.

به اشتراک گذاری این ارسال


لینک به ارسال
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

برای ارسال دیدگاه یک حساب کاربری ایجاد کنید یا وارد حساب خود شوید

برای اینکه بتوانید دیدگاهی ارسال کنید نیاز دارید که کاربر سایت شوید

ایجاد یک حساب کاربری

برای حساب کاربری جدید در سایت ما ثبت نام کنید. عضویت خیلی ساده است !

ثبت نام یک حساب کاربری جدید

ورود به حساب کاربری

دارای حساب کاربری هستید؟ از اینجا وارد شوید

ورود به حساب کاربری

×
×
  • جدید...