تاپــیــــک نقــد و بـــررســی فـــیلـــم هـــای خــارجــی

[generalzh0 2]

ژانر ??یلم: درام

 

 

Camp X-Ray

 

(کمپ ایکس-ری)

 

 

کارگردان : Peter Sattler

 

نویسنده : Peter Sattler

 

بازیگران : Kristen Stewart, Peyman Moaadi, Lane Garrison

 

زمان ??یلم:-۱۱۷ دقیقه R

 

تاریخ انتشار:۳۰ اکتبر ۲۰۱۴

 

خلاصه داستان :

سربازی که به تازگی به زندان گوانتانامو منتقل شده است، با یک زندانی که به مدت 8 سال حبس کشیده دوست می‌شود و ...

 

 

منتقد: اریک کان - امتیاز ۵ از ۱۰ ©

 

 

 

قبل از نقش‌آ??رینی‌اش در سری «گرگ و میش» که «کریستین استوارت» را به یک ستاره‌ی جهانی تبدیل کرد، او توانایی خودش را به عنوان بازیگری درخور توجه ، ثابت کرده بود، با آن نگاه‌های سرد و جدی‌اش، او برای بازی در نقش زنی جوان که در زندگی ناکام است بسیار ایده‌آل به نظر می‌رسید، درحالی‌که به بازی در پروژه‌هایی چند برابر کوچک‌تر از آن سری پر??روش مشغول بود.مقدار اندکی از آن استعداد سرشار در ??یلم «کمپ ایکس-ر??ی» به چشم می‌خورد، اثری که اولین ??یلمیست که «پیتر سَتل??ر» آن را کارگردانی کرده و در آن استوارت نقشی نامتعار?? یعنی یکی از سربازان زندان گوانتانامو را ای??ا می‌کند.متاس??انه، ??یلمنامه‌ی بد سَتل??ر - که در آن شخصیت استوارت تیمی را با یکی از زندانیان سیاسی (با بازی «پیمان معادی») که چندان هم کمک حال دوستانش نیست تشکیل می‌دهد - تنها استعداد استوارت را به نمایش در می‌آورد، وگرنه خود ??یلم یک درام خام است.

 

 

 

در ابتدا، در هرصورت، «کمپ ایکس-ری» کی??یت قابل قبولی را به‌خاطر مهارت بازیگر نقش اولش به نمایش می‌گذارد، ??یلم با زندانی شدن آن مسلمانی که در بالا به او اشاره شد، به‌نام علی، آغاز می‌شود، کسی که جرمش، همدستی داشتن در حادثه‌ی یازدهم سپتامبر [ابودی برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک توسط تروریست‌های القائده] است.این سکانس با منتقل کردن زندانیان نارنجی‌پوش از زمین به دریا تا رسیدنشان به خانه‌ی جدید آن‌ها که سراسر آن بوی ناامیدی می‌دهد و تمام وقایع ??یلم در آن رخ می‌دهد، ادامه می‌یابد.سپس سَتلر به ما ا??یمی (با بازی «کریستین استوارت» را معر??ی می‌کند که یک تازه‌وارد است.??یلمبردار ??یلم «جیمز لَکستون»، که سابقه‌ی همکاری در آثاری همچون «دارویی برای مالیخولیا» و «ا??سانه‌ی خوابگرد آمریکایی» که از نظر جو و اتمس??ر به این ??یلم شباهت داشتند را دارد، توانسته به‌خوبی ??ضاهای بسته‌ و دلگیر داخل زندان و محیط‌های لم‌یزرع اطرا?? را به خوبی به تصویر بکشد و حس همذات‌پنداری را برای مخاطب به وجود آورد.

 

 

 

نکته این است که مو??قیت این اثر تنها تا زمانی است که داستان به‌طور جدی خودش را نمایان می‌کند، ا??یمی چند کتاب را به زندانی قصه از طریق سلولش می‌دهد، اما علی به‌خاطر آن کتاب‌ها با ا??یمی دعوا می‌کند و به سر او ضربه می‌زند -علی درباره‌ی آن کتاب‌ها از ا??یمی تعداد زیادی سوال می‌پرسد-، و او را به‌خاطر اینکه ه??تمین کتاب «هری پاتر» را برای او نیاورده سرزنش می‌کند و او را مجبور می‌کند دیگر کتاب‌ها را با صدا بلند برای او بخواند.اما تغییراتی که در ماجرا به‌وجود می‌آیند با بی‌دقتی نوشته و به تصویر کشیده می‌شوند، تغییراتی که موجب تغییر ر??تار این دو ن??ر با یکدیگر می‌شود و از آن‌جا به بعد ??یلم به شکل سرگیجه‌آوری مدام بین کمدی و درام سوئیچ می‌شود.??یلمنامه‌ی ??یلم تص??یه نشده و این امر کاملاً مشخص است علی‌الخصوص زمانی که ??یلم به سمت محیط‌های جذاب‌تر اما بسته‌تری همچون یک کمپ که از نظر مکانی محلی برای مردان است تغییر جهت می‌دهد، جایی که ا??یمی با مشکلاتی که با سرپرست مردسالارش (با بازی «ل??ین گَریسون») پیدا می‌کند روبرو می‌شود، کسی که مشخص است با علی از نظر مذهبی مشکلات و بالطبع حس تن??ر زیادی دارد و داستان از این نظر به رسوایی زندان اَبوغریب در عراق شباهت زیادی دارد.

 

 

 

 

 

در تضاد با آن تغییراتی که در رابطه‌ی میان علی و ا??یمی به ‌وجود می‌آید، این صحنه‌ها نوعی حس به دام ا??تادن که ا??یمی نیز آن را تجربه کرده به وجود می‌آورد، که البته به ا??یمی اجازه می‌دهد تا با پاسخ سوالاتی که راجع به شخصیت دوست جدیدش مطرح می‌شود، روبرو شود. به هر حال، «کمپ ایکس-ری» بر روی یکی از آن دسته روابط عجیب تمرکز کرده، که مثلاً در آن تغییرات و دعواهایی درباره‌ی مجازات رخ می‌دهد که به نظر می‌آید از اعماق وجود نیستند.بظاهر علی گناهکار نیست و اتهاماتی که به او زده‌اند درست نیست، و او ا??یمی را به چشم یک محرم اسرار و کسی که می‌توان در کنارش خود را از نظر روانی تخلیه کرد می‌بیند.در حالی که این ایده توانایی همراه کردن مخاطب را دارد، سَتلر به‌طور خسته‌کننده‌ و روتینی روزانه طبیعت بیرون از گوانتانامو را به تصویر می‌کشد که ??قط وقت تل?? کردن است، البته سکانس‌های بازجویی اینطور نیستند.

 

 

 

در قسمتی که زندانیان به سمت نگهبانان بطری پرتاب می‌کنند انواع ایرادها به چشم می‌خورد، و به نوعی بر به هم ریختگی ??یلم نیز می‌ا??زایند و کاملاً مغایر با آن روند ساکت ??یلم هستند.معادی، که در ??یلم «جدایی نادر از سیمین» اثر «اصغر ??رهادی» بسیار خوب بود، اینجا در میان دیگر بازیگران ??یلم سرآمدتر است و بازی بهتری به نمایش می‌گذارد.شخصیت او نیز طوری نوشته شده که نسبت به دیگر شخصیت‌ها که ا??یمی سعی در درک کردنشان دارد، مدام طعنه می‌زند. با آنکه آن سکانس‌های کشمکش با اختلا?? نظرات ا??یمی و کلنل کم حر?? کمپ (با بازی «جان کَر??ل لینچ») بر سر نحوه‌ی ر??تار او با زندانان باز هم ادامه می‌یابند، اما بعدتر، یک سکانس چشمگیر و هوشمندانه در یک کا??ه‌تریا وجود دارد که در آن ا??یمی علایقش را بر زبان می‌آورد که نوعی مبارزه برای ح??ظ موقعیتش است.نامو??قیت این ??یلم در به‌ تصویر کشیدن آن روابط پیچیده که وعده‌اش را داده بود، حقیقتاً مخاطبان را ناامید کرد.

 

 

 

همانگونه که یک سرباز از ??ضای آن زندان‌ها چنین می‌گوید: "ما ??قط برای مراقبت از چند انسان ترسو به آنجا ر??ته بودیم"، حقیقتاً هیچ شانسی برای ??رار از آنجا یا شورش کردن بر علیه سربازان در گوانتانامو وجود ندارد.سَتلر به طور پیوسته پایش را از ??یلمنامه ??راتر می‌گذارد و چیزهایی را به تصویر می‌کشد که قرار نبوده به تصویر کشیده شوند، مثلاً در صحنه‌هایی ا??یمی و دیگر سربازان، مدام در راهروهای به ظاهر بی‌انتهای زندان این سمت و آن سمت می‌روند و تک تک سلول‌ها را زیر نظر می‌گیرند، تا جایی که مخاطب با خود می‌گوید یک قاتل سریالی هم به این مقدار مراقبت نیازی ندارد.این ??یلم یک اعلامیه‌ی سرسخت از وضعیت ا??رادی است که به اشتباه دست به ارتکاب عملی می‌زنند، البته خود ??یلم هم گمراه شده و نتوانسته آن را به درستی به تصویر بکشد.

 

*منبع:وبسایت نقد ??ارسی*