LM10 0 ارسال شده در آذر 93 بسمه تعالی عاشقان تو ??کر می کنید چه قدر امام زمانتون رو می شناسید؟ اصلا می دونید داریم درباره چه کسی صحبت می کنیم؟ مقام: اخرین امام عاشقان خدا نام:محمد لقب :صاحب الزمان کنیه:ابوالقاسم نام پدر بزرگوارشان:حسن (ع) نام مادر: نرجس خاتون (س) تارخ ولادت:بامداد 15 شعبان سال 255 قمری ??ایل pdf:دریا??ت حجم: 449 کیلوبایت توضیحات: مقاله مهدویت دوران امامت : غیبت صغری 69 سال 260_329هجری قمری غیبت کبری: از سال 329 تا کنون بعد از ??وت امام حسن عسکری (ع): بعد از ??وت کردن امام یازدهم شیعیان غیبت صغری اغاز شد امام حسن عسکری(ع) بر خلا?? دیگر امامان که در زمان حیات جانشین خود را معر??ی می کردند به طور علنی این کار را نکردند و میان اهل تشیع چندگانگی به وجود امد.به این دوره زمانی دوره (حیرت) می گویند. دسته های مختل?? شیعیان بسیاری از شیعیان بر این باور بودند که امام حسن ??رزندی از خود باقی نگذاشته ویا ??رزندش را بهقتل رسانده اند. عده ای امامت جع??ر برادر امام حسن را پذیر??ته بودند وعده ای هم متوجه نوادگان و ??رزندان امامان نهم و دهم شدند. سرانجام یکی از چهار نایب امام زمان این سخن را بر زبان آورد: ((امام حسن عسکری (ع)دارای یک پسر بوده که ان را مخ??ی می کرده و اورا نگه داشته تا مبادا دولت او را دستگیر کند و به قتل برساند.)) در ابتدا این سخن باور اقلیت های مذهب شیعه بود و سپس این سخن مورد باور تمام شیعیان قرار گر??ت و شیعیان امروزی را به وجود آمدند. دوران غیبت صغری نواب اربعه: ۱) ابو عمرو عثمان بن سعید عَمری منابع شیعه اطلاعات کمی در مورد زندگی دو نایب اول امام زمان به دست می‌دهند. عثمان ادعا می‌نمود که ??رزند حسن عسکری را به چشم دیده بود. او از وکیلان حسن عسکری و هادی بوده‌است. به اعتقاد کنونی شیعه، عثمان بن سعید مستقیماً توسط حسن عسکری به نیابت تعیین شده بود، هر چند چنین پیداست که تعیین وی به سمت واسطه امام دوازدهم به طور رسمی نبوده‌است. او سازماندهی شیعیان سامرا را به عهده داشت. در زمان حسن عسکری، عثمان پول از شیعیان عراق به شیعیان سامرا (که تحت کنترل شدید عباسیان بودند) می‌رساند. عثمان کسی بود که بعد از مرگ حسن عسکری، مراسم خاکسپاری او را سازماندهی کرد. 2) ابو جع??ر محمد بن عثمان بن سعید محمد همراه پدرش عثمان بن سعید، وکالت حسن عسکری را بر عهده داشت. از دیدگاه کنونی شیعه، محمد چهل سال وکالت را عهده‌دار بود و طی این مدت وجوهات شیعیان را تحویل می‌گر??ت و توقیعاتی از جانب امام به آنان می‌داد. وی سرانجام در سال ۳۰۵ قمری درگذشت. 3) ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی نکته مهم در مورد او این بود که بعد از ربع قرن٬ ارتباط رسمی با امام غائب از سر گر??ته‌شد. اولین توقیعی که نوبختی در ۲۴ شوال ۳۰۵ هجری ارائه نمود٬ ??رمانی بود که امام غائب در آن حسین بن روح را بعنوان ن??ر اول سلسله مراتب شیعه تائید می‌کرد به گ??تهٔ شیخ طوسی شروع نیابت نوبختی به سال ۳۰۶ ه.ق./ ۹۱۷ م. بود. او توقیعاتی را منتسب به امام زمان ارائه می‌کرد و به پرسش‌های علمای قم پاسخ می‌داد. چنین به نظر می‌رسد که حسین بن روح نوبختی بیش از نواب پیشین نزد شیعیان هم عصرش شناخته شده بود. حسین بن روح توانست به عنوان تنها نائب زمان خود توسط شیعیان پذیر??ته شود و خاندان نوبختی تأثیر غالبی بر جامعه شیعیان و علما داشتند. حسین بن روح همچنین کوشید تا غیبت را علاوه بر توجیه براساس حدیث، با رویکردی عقلی نیز توجیه نماید. حسین بن روح علاوه بر آنکه در میان شیعیان بغداد از موقعیت اجتماعی خوبی بهره‌مند بود، در میان دستگاه خلا??ت عباسی بخصوص آل ??رات نیز از ن??وذ و احترام قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود. در دوران حسین بن روح، ابوجع??ر محمد بن علی الشلمغانی (اعدام شده در سال ۳۲۲/ ۹۳۳) دستیار حسین روح و مامور او در بغداد، ادعا کرد که او س??یر واقعی و برحق حسین بن روح است و البته پس از چندی بطور کلی قضیه وجود امام غایب را انکار کرد. همچنین منصور حلاج نیز از کسانی بود که به مخال??ت با نیابت حسین بن روح پرداخت و هر دو خشم شیعیان آن زمان را بر انگیختند و با ن??وذی که خاندان نوبختی داشتند، توسط دولت عباسی اعدام شدند 4) ابوالحسن علی بن محمد سمری (و. ۳۲۹ ه.ق. / ۹۴۱ م.) از دیدگاه تاریخی، تنها در زمان خاندان نوبختی بود که نواب مورد پذیرش عموم شیعه بودند و کنترل شیعیان را در دست داشتند. در زمان علی بن محمد، این کنترل دوباره از بین ر??ت و مورد پذیرش عموم شیعیان نبود. با مرگ سمری در سال ۳۲۹ دوران موسوم به غیبت کبری شروع شد. غیبت کبری سومین مرحله از زندگی امام مهدی(ع) را دوران "غیبت کبری" و طولانی مدت تشکیل می دهد. این دوره پس از سپری شدن "غیبت صغری"، آغاز شده و تا کنون ادامه یا??ته و به امر خداوند تا هنگام حصول "اقتضای تام"؛ یعنی آن زمان که زمینه پذیرش رهبری و حکومت جهانی آن حضرت ??راهم شود، ادامه خواهد یا??ت. ) به علی بن محمد السمری (نایب اخر) شیخ صدوق از "حسن بن احمد مکتب" روایت کرد: در آن سالی که ابوالحسن علی بن محمد سمری و??ات یا??ت، من در بغداد بودم و چند روز پیش از و??اتش به محضرش شر??یاب شدم. وی در آن روز، توقیعی از امام زمان علیه السلام بیرون آورد و برای مردم قرائت کرد. متن آن نامه مبارک چنین بود: بسم الله الرّحمن الرّحیم. یا علی بن محمد السمری! أعظم الله أجر اخوانک ??یک، ??انّک مَیّتٌ ما بینک و بین ستّه أیام، ??اجمع أمرک و لا ت??وص?? الی أحد?? ??یقوم مقامک بعد و??اتک، ??قد وقعت الغیبه التّامّه ??لا ظهور الاّ بعد اذن الله تعالی ذکر??ه?? و ذلک بعد طول الأمد و قسوه القلوب و امتلاء?? الأرض?? جوراً و سیأتی م??ن شیعتی مَن یَدّعی المشاهده، ألا ??من ادّعی المشاهده قبل خروج السّ??یانی و الصّیحه ??هو کذّابٌ م????تر??، و لا حول و لا قوّه الاّ بالله العلیّ العظیم. به نام خدواند بخشاینده مهربان. ای علی بن محمد سمری! خداوند متعال به براداران دینی ات پاداشی عظیم درازدست دادنت، کرامت ??رماید. به درستی که تو از امروز تا شش روز دیگر و??ات خواهی یا??ت. پس خود را آماده ساز ولی به کسی وصیت (به نیابت) مکن که قائم مقام تو پس از و??اتت گردد. چه این که غیبت بزرگ آغاز گردیده است و مرا ظهوری نخواهد بود، مگر به اذن خداوند منان. ظهور من آن قدر به درازا خواهد کشید، که دلها را قساوت ??راگیرد و زمین از جور و ستم لبریز گردد و به زودی کسانی از شیعیانم می آیند و ادعای مشاهده و دیدنم را می نمایند.آگاه باشید که هر کس پیش از خروج س??یانی و رسیدن صیحه آسمانی، ادعای مشاهده و دیدن مرا نماید دروغگو و ا??ترا زننده است. آیا دیدار حضرت مهدی(علیه السلام) امکان دارد؟ هر عاشق و دلباخته، طالب دیدار یار س??ر کرده خویش است. منتظران یوس?? زهرا چشم به راه یک نگاه به جمال دلربای او نشسته‌اند و هر روز صبح در دعای عهد آرزوی دیدن او را دارند: بارالها آن چهره نورانی را به من بنما«اللهم ارنی الطلعة الرشیده». هر دوست، مشتاق ملاقات و دیدن دوست خویش است. س??ارش امامان معصوم(علیهم السلام) به دعا برای ظهور آن حضرت ما را برای این دیدار آماده ساخته و شوق دیدار را ا??زون می‌کند. دعا برای دیدن آن حضرت از عبادت‌های مستحب است و اختصاص به زمان ظهور ندارد، بلکه شامل زمان غیبت آن حضرت هم می‌شود. البته معمولا کسانی که در زمان غیبت آن حضرت را دیده‌اند، ایشان را نشناخته‌اند. در کتاب شری?? «مکیال المکارم» دیدن امام زمان(علیه السلام) به چند صورت تقسیم شده است: 1.دیدن و درک حضور امام زمان(علیه السلام) در زمان حیات؛ 2.دیدن و درک حضور ایشان پس از مرگ (یعنی در زمان ظهور زنده شده و به دیدار نائل می‌آید). دیدار حضرت، لط??ی است که شامل حال ??رد می‌گردد و لذا باید با طهارت ن??س بیشتر این حال با ص??ا و این لط?? را ح??ظ کند. آدمی باید بداند حضرت او را دوست دارد، و انسانیت، عبودیت و سعادت او را می‌خواهد امام صادق(علیه السلام) ??رمودند: «هر کس چهل روز دعای عهد را بخواند، اگر قبل از ظهور مهدی(علیه السلام) از دنیا برود، در زمان ظهور زنده می‌شود و در زمره یاران امام عصر(علیه السلام) قرار می‌گیرد» و نیز «هر کس بعد از نماز دعای عهد را بخواند در خواب یا بیداری به دیدار آن حضرت نائل می‌آید». البته دیدن امام زمان(علیه السلام) بر اساس خواست و اراده آن حضرت است و اگر مصلحت بداند شخص تو??یق دیدار پیدا می‌کند. چه بسا کسانی بوده‌اند که پس از دیدن آن حضرت، به غرور و انحرا?? و ادعای کاذب گر??تار شده‌اند. 3.در زمان غیبت در خواب یا بیداری، جمال آن خورشید محمدی و ماه علوی را ببیند. بسیاری از بزرگان شیعه و نیز مردم به دیدار آن حضرت رسیده‌اند. البته در همان زمان حضرت را نشناخته‌اند. این در همیشه به روی منتظران وصال م??توح و باز است؛ اما پیام این ا??راد چنین بوده است: مصلحت نیست که از پرده برون ا??تد راز. عثمان عمری (نایب دوم امام عصر(عجل اللهتعالی ??رجه الشری??)) نقل می‌کند: «یحضر الموسم کل سنة ??یری الناس ??یعر??هم و یرونه و لا یعر??ونه»؛«آن حضرت هر سال در مراسم حج حضور می‌یابد، پس مردم را می‌بیند و می‌شناسد و مردم هم او را می‌بینند. اما نمی‌شناسند». زمانی حضرت مهدی(عج) ظهور می کند که جهان را ظلم و ??ساد گر??ته است، به خوبی روشن می شود در این زمان حکومت ها از درون سست و پوسیده شده اند و همین امر نیز عاملی برای جنگها و کشمکشهای میان قدرتمندان است. همچنین امیر مومنان علی(علیه السلام) در این زمینه می ??رمایند: هنگامی که حضرت مهدی ظهور کند نام مبارکش بر سر زبانها خواهد بود و وجود مردم سرشار از عشق به مهدی است به گونه ای که جز نام او هیج نامی در یاد و زبان آنها نیست و با دوستی او روح خود را سیراب می کنند). حتی امام رضا (علیه السلام) می ??رمایند حتی مردگان در قبر آرزوی زندگی دوباره کنند. بنابراین آن حضرت پایه های حکومت خود را مبتنی بر منطق، عشق، آزادی طلبی معنویت و مبارزه با ظلم قرار می دهد اموری که همواره حمایت مردمی را به دنبال خود خواهد داشت. چرا واقعا؟ چرا وقتی که این همه نشانه برای توبه ما هست توبه نمی کنیم چرا بر قوه ن??سانیمان غلبه نمی کنیم خواهشا کمی ??کر کنید !! به اشتراک گذاری این ارسال لینک به ارسال به اشتراک گذاری در سایت های دیگر
